Respect is nodig

Ik snap het niet meer zo goed
al die vreemden om mij heen
die zeggen wat ik moet
ik ken er echt geen één

Vroeger was alles zo gewoon
m’n huis, mijn man en gezin
nu ken ik niet eens mijn zoon
of is ’t omdat ik het verzin?

Mijn hoofd maakt overuren
alles gaat zo ontzettend snel
dan maar liever uit het raam turen
schreeuw niet zo, ‘k hoor je wel

Je hoeft me niet te controleren
of te testen of ik alles nog weet
of me te helpen met mijn kleren
of hoe mijn oudste zoon wel heet

Het eten is hier zo vreemd
smaken, geuren die ik niet ken
soms is alles als in een mist
Hé, die ken ik, nee toch niet

Ik verlies zo de greep op mijn leven
alles zo dichtbij en toch zo ver weg
probeer me gewoon respect te geven
en wat liefde in de woorden die je zegt

Dit gedicht werd door mij aan het eind van de avond ter gelegenheid van de Wereld Alzheimerdag voorgedragen in theater Stroud.

Pieter van Heiningen, Dorpsdichter Putten

Dit gedicht werd door mij voorgedragen op 21 september 2022 aan het begin van de avond in theater Stroud bij de start van de Wereld Alzheimerdag.​