Putten begrijpt Kyiv

Verborgen
verscholen

avondklok en
aangeslagen

benauwende angst
verstikkend gruis

zacht gehuil
gesnik

ver weg
geraas en gebulder

brandende huizen
vallend puin

Ik hoor een merel
zie groene weiden

geurende bloemen
en zelfs vlinders

opeens duisternis
die mij vast grijpt

ben ik weg
zwevend,
zacht ademend

voel ik de pijn
om in Kyiv te zijn

waanzin van de oorlog
niemand meer veilig

wat kan ik doen
voel me machteloos

Ik bid voor hen
voor slachtoffers
van oorlogsgeweld

Pieter van Heiningen, Dorpsdichter van Putten