Lopend over de Veluwe

Lopend over de Veluwe
ontwaar ik dichte bossen,
zie bomen die reiken
tot bijna aan de hemel,
ruik ik de warme hars
en knisperen de naalden
onder mijn voeten,
lijkt alles hier oneindig;
ga ik traag verder
over zandverstuivingen,
die lijken op een woestijn,
waar het zand lijkt
te verwaaien
naar onbekende verten;
hoor ik het tikken
van een nijvere specht,
de kreet van een buizerd,
die roept tijdens zijn vlucht,
drijven wolken gestaag
over de lage horizon,
zie ik in de ijle verte
de spits van een toren,
als voorpost van
een dan nog onbekend dorp;
eindeloos lijkt dan de weg,
die ik dan nog moet gaan.

Pieter van Heiningen, Dorpsdichter van Putten
9 juli 2023

Dit gedicht heb ik Live voorgedragen op 9 juli 2023 rond 22.15 uur tijdens de uitzending ‘Thuisop5’.